بِسْمِ اللَّهِ الرَّحْمَٰنِ الرَّحِيمِ
﴿وَالْمُرْسَلَاتِ عُرْفًا ١﴾
﴿به نام خداوند رحمتگر مهربان. سوگند به فرستادگان پی‌درپی ١﴾
﴿فَالْعَاصِفَاتِ عَصْفًا ٢﴾
﴿که سخت توفنده‌اند ٢﴾
﴿وَالنَّاشِرَاتِ نَشْرًا ٣﴾
﴿و سوگند به افشانندگان افشانگر ٣﴾
﴿فَالْفَارِقَاتِ فَرْقًا ٤﴾
﴿که [میان حق و باطل] جداگرند ٤﴾
﴿فَالْمُلْقِيَاتِ ذِكْرًا ٥﴾
﴿و القاکننده وحی‌اند ٥﴾
﴿عُذْرًا أَوْ نُذْرًا ٦﴾
﴿خواه عذری باشد یا هشداری ٦﴾
﴿إِنَّمَا تُوعَدُونَ لَوَاقِعٌ ٧﴾
﴿که آنچه وعده یافته‌اید قطعاً رخ خواهد داد ٧﴾
﴿فَإِذَا النُّجُومُ طُمِسَتْ ٨﴾
﴿پس وقتی که ستارگان محو شوند ٨﴾
﴿وَإِذَا السَّمَاءُ فُرِجَتْ ٩﴾
﴿و آنگاه که آسمان بشکافد ٩﴾
﴿وَإِذَا الْجِبَالُ نُسِفَتْ ١٠﴾
﴿و آنگاه که کوه‌ها از جا کنده شوند ١٠﴾
﴿وَإِذَا الرُّسُلُ أُقِّتَتْ ١١﴾
﴿و آنگاه که پیمبران به میقات آیند ١١﴾
﴿لِأَيِّ يَوْمٍ أُجِّلَتْ ١٢﴾
﴿برای چه روزی تعیین وقت‌شده است ١٢﴾
﴿لِيَوْمِ الْفَصْلِ ١٣﴾
﴿برای روز داوری ١٣﴾
﴿وَمَا أَدْرَاكَ مَا يَوْمُ الْفَصْلِ ١٤﴾
﴿و تو چه دانی که روز داوری چیست ١٤﴾
﴿وَيْلٌ يَوْمَئِذٍ لِلْمُكَذِّبِينَ ١٥﴾
﴿آن روز وای بر تکذیب‌کنندگان ١٥﴾
﴿أَلَمْ نُهْلِكِ الْأَوَّلِينَ ١٦﴾
﴿مگر پیشینیان را هلاک نکردیم ١٦﴾
﴿ثُمَّ نُتْبِعُهُمُ الْآخِرِينَ ١٧﴾
﴿سپس از پی آنان پسینیان را می‌بریم ١٧﴾
﴿كَذَلِكَ نَفْعَلُ بِالْمُجْرِمِينَ ١٨﴾
﴿با مجرمان چنین می‌کنیم ١٨﴾
﴿وَيْلٌ يَوْمَئِذٍ لِلْمُكَذِّبِينَ ١٩﴾
﴿آن روز وای بر تکذیب‌کنندگان ١٩﴾
﴿أَلَمْ نَخْلُقْكُمْ مِنْ مَاءٍ مَهِينٍ ٢٠﴾
﴿مگر شما را از آبی بی‌مقدار نیافریدیم ٢٠﴾
﴿فَجَعَلْنَاهُ فِي قَرَارٍ مَكِينٍ ٢١﴾
﴿پس آن را در جایگاهی استوار نهادیم ٢١﴾
﴿إِلَى قَدَرٍ مَعْلُومٍ ٢٢﴾
﴿تا مدتی معین ٢٢﴾
﴿فَقَدَرْنَا فَنِعْمَ الْقَادِرُونَ ٢٣﴾
﴿و توانا آمدیم و چه نیک تواناییم ٢٣﴾
﴿وَيْلٌ يَوْمَئِذٍ لِلْمُكَذِّبِينَ ٢٤﴾
﴿آن روز وای بر تکذیب‌کنندگان ٢٤﴾
﴿أَلَمْ نَجْعَلِ الْأَرْضَ كِفَاتًا ٢٥﴾
﴿مگر زمین را محل اجتماع نگردانیدیم ٢٥﴾
﴿أَحْيَاءً وَأَمْوَاتًا ٢٦﴾
﴿چه برای مردگان چه زندگان ٢٦﴾
﴿وَجَعَلْنَا فِيهَا رَوَاسِيَ شَامِخَاتٍ وَأَسْقَيْنَاكُمْ مَاءً فُرَاتًا ٢٧﴾
﴿و کوه‌های بلند در آن نهادیم و به شما آبی گوارا نوشانیدیم ٢٧﴾
﴿وَيْلٌ يَوْمَئِذٍ لِلْمُكَذِّبِينَ ٢٨﴾
﴿آن روز وای بر تکذیب‌کنندگان ٢٨﴾
﴿انْطَلِقُوا إِلَى مَا كُنْتُمْ بِهِ تُكَذِّبُونَ ٢٩﴾
﴿بروید به سوی همان چیزی که آن را تکذیب می‌کردید ٢٩﴾
﴿انْطَلِقُوا إِلَى ظِلٍّ ذِي ثَلَاثِ شُعَبٍ ٣٠﴾
﴿بروید به سوی [آن] دود سه شاخه ٣٠﴾
﴿لَا ظَلِيلٍ وَلَا يُغْنِي مِنَ اللَّهَبِ ٣١﴾
﴿نه سایه‌دار است و نه از شعله [آتش] حفاظت می‌کند ٣١﴾
﴿إِنَّهَا تَرْمِي بِشَرَرٍ كَالْقَصْرِ ٣٢﴾
﴿[دوزخ] چون کاخی [بلند] شراره می‌افکند ٣٢﴾
﴿كَأَنَّهُ جِمَالَةٌ صُفْرٌ ٣٣﴾
﴿گویی شترانی زرد رنگند ٣٣﴾
﴿وَيْلٌ يَوْمَئِذٍ لِلْمُكَذِّبِينَ ٣٤﴾
﴿آن روز وای بر تکذیب‌کنندگان ٣٤﴾
﴿هَذَا يَوْمُ لَا يَنْطِقُونَ ٣٥﴾
﴿این روزی است که دم نمی‌زنند ٣٥﴾
﴿وَلَا يُؤْذَنُ لَهُمْ فَيَعْتَذِرُونَ ٣٦﴾
﴿و رخصت نمی‌یابند تا پوزش خواهند ٣٦﴾
﴿وَيْلٌ يَوْمَئِذٍ لِلْمُكَذِّبِينَ ٣٧﴾
﴿آن روز وای بر تکذیب‌کنندگان ٣٧﴾
﴿هَذَا يَوْمُ الْفَصْلِ جَمَعْنَاكُمْ وَالْأَوَّلِينَ ٣٨﴾
﴿این [همان] روز داوری است‌شما و [جمله] پیشینیان را گرد می‌آوریم ٣٨﴾
﴿فَإِنْ كَانَ لَكُمْ كَيْدٌ فَكِيدُونِ ٣٩﴾
﴿پس اگر حیلتی دارید در برابر من بسگالید ٣٩﴾
﴿وَيْلٌ يَوْمَئِذٍ لِلْمُكَذِّبِينَ ٤٠﴾
﴿آن روز وای بر تکذیب‌کنندگان ٤٠﴾
﴿إِنَّ الْمُتَّقِينَ فِي ظِلَالٍ وَعُيُونٍ ٤١﴾
﴿اهل تقوا در زیر سایه‌ها و بر کنار چشمه سارانند ٤١﴾
﴿وَفَوَاكِهَ مِمَّا يَشْتَهُونَ ٤٢﴾
﴿با هر میوه‌ای که خوش داشته باشند ٤٢﴾
﴿كُلُوا وَاشْرَبُوا هَنِيئًا بِمَا كُنْتُمْ تَعْمَلُونَ ٤٣﴾
﴿به [پاداش] آنچه می‌کردید بخورید و بیاشامید گواراتان باد ٤٣﴾
﴿إِنَّا كَذَلِكَ نَجْزِي الْمُحْسِنِينَ ٤٤﴾
﴿ما نیکوکاران را چنین پاداش می‌دهیم ٤٤﴾
﴿وَيْلٌ يَوْمَئِذٍ لِلْمُكَذِّبِينَ ٤٥﴾
﴿آن روز وای بر تکذیب‌کنندگان ٤٥﴾
﴿كُلُوا وَتَمَتَّعُوا قَلِيلًا إِنَّكُمْ مُجْرِمُونَ ٤٦﴾
﴿[ای کافران] بخورید و اندکی برخوردار شوید که شما گناهکارید ٤٦﴾
﴿وَيْلٌ يَوْمَئِذٍ لِلْمُكَذِّبِينَ ٤٧﴾
﴿[ولی] آن روز وای بر تکذیب‌کنندگان ٤٧﴾
﴿وَإِذَا قِيلَ لَهُمُ ارْكَعُوا لَا يَرْكَعُونَ ٤٨﴾
﴿و چون به آنان گفته شود رکوع کنید به رکوع نمی‌روند ٤٨﴾
﴿وَيْلٌ يَوْمَئِذٍ لِلْمُكَذِّبِينَ ٤٩﴾
﴿آن روز وای بر تکذیب‌کنندگان ٤٩﴾
﴿فَبِأَيِّ حَدِيثٍ بَعْدَهُ يُؤْمِنُونَ ٥٠﴾
﴿پس به کدامین سخن پس از [قرآن] ایمان می‌آورند ٥٠﴾
