سوره ماعون یا سوره أَرَأَیْتَ الَّذِی صد و هفتمین سوره و از سوره‌های مکی قرآن است که در جزء سی‌ام جای دارد. نام ماعون از کلمه آخر این سوره گرفته شده و به معنای زکات یا هر چیز مفیدی است. در این سوره صفات منکران قیامت آمده است. قرآن می‌گوید این افراد انفاق نمی‌کنند، نماز را سَرسَری می‌گیرند و رِیا می‌کنند.
گفته شده است سوره ماعون درباره ابوسفیان نازل شد. فضیلت‌هایی برای تلاوت این سوره ذکر شده است، از جمله اینکه هر کس سوره ماعون را پس از نماز عشا قرائت کند، خداوند او را می‌بخشد و تا وقت اذان صبح او را حفظ می‌کند.
شأن نزول سوره ماعون
درباره شأن نزول سوره ماعون آمده است این سوره درباره ابوسفیان نازل شد که هر روز دو شتر بزرگ برای خود و یارانش نَحر می‌کرد؛ اما روزی یتیمی آمد و تقاضای چیزی کرد و ابوسفیان او را با عصا زد و از خود راند.[۱۱]
فضیلت و خواص سوره ماعون
مقالهٔ اصلی: فضائل سور
از پیامبر(ص) روایت شده هر کس سوره ماعون را پس از نماز عشا قرائت کند، خداوند او را می‌بخشد و تا وقت اذان صبح او را حفظ می‌کند.[۱۲] از امام صادق(ع) نیز نقل شده است هر کس سوره ماعون را بعد از نماز عصر بخواند تا عصر روز بعد در حفظ و امان خداوند خواهد بود.[۱۳] در روایات دیگر آمده است خواندن سوره ماعون در نماز واجب و مستحب موجب می‌شود خداوند نماز و روزه فرد را بپذیرد و [دیگر] کارهایش را حسابرسی نکند.
