سوره قریش یا ایلاف صد و ششمین سوره و از سوره‌های مکی قرآن است که در جزء سی‌ام قرآن جای دارد. این سوره را از آن جهت که درباره همبستگی قریش سخن می‌گوید، قریش یا ایلاف نامیده‌اند. این سوره نعمت‌های خدا به قریش و وظایف آنان را در برابر این نعمت‌های الهی بیان می‌کند. از پیامبر(ص) نقل شده هر كس سوره قریش را قرائت کند، خداوند به تعداد هر یک از طواف‌كنندگان و معتكفان در مسجد الحرام ده حسنه به او می‌دهد.
سوره فیل و قریش در حکم یک سوره سوره قریش
مفسران معتقدند سوره فیل و قریش، هر دو یک سوره هستند، به دلیل اینکه مطالب آنها بسیار به هم پیوند دارد. به همین سبب برای خواندن یک سوره کامل در هر رکعت از نماز، اگر کسی سوره قریش را انتخاب کند باید هر دو را با هم بخواند.[۷] در مصحف اُبیّ بن کعب نیز این دو سوره به صورت یک سوره نوشته شده بود، با این تفاوت که بین آن دو «بسم الله الرحمن الرحیم» وجود نداشت.[۸] علامه طباطبایی یکی بودن این دو سوره را به سبب ارتباط میانشان به برخی از اهل سنت و مشهور میان شیعه نسبت داده‌است ولی دلائل و مستندات یکی بودن را ضعیف و مخدوش برشمرده است و بر این باور است که از روایات می‌توان جایز بودن خواندن دو سوره ضحی و انشراح و یا دو سوره فیل و قریش را با هم فقط در یک رکعت از نمازهای واجب استفاده کرد. [۹]
فضایل و خواص سوره قریش
مقالهٔ اصلی: فضائل سور
از پیامبر(ص) نقل است هر كس سوره قریش را قرائت کند، خداوند به تعداد هریک از طواف‌كنندگان و معتكفان در مسجد الحرام، ده حسنه به او می‌دهد.[۱۰]
بر اساس روایتی از امام صادق(ع) زیاد خواندن سوره قریش موجب میشود خداوند در روز قیامت، در حالی فرد را محشور کند که سوار بر مرکبی از مرکب‌های بهشتی است تا اینکه بر سفره‌های نور بنشیند.[۱۱]
در برخی روایات برای این خواندن این سوره به شیوه‌ای مخصوص خواصی ذکر شده است: دفع مسمومیت غذایی و درمان بیماری قلبی
