سوره طور با متن و ترجمه + قرائت آنلاین

بِسْمِ اللَّهِ الرَّحْمَٰنِ الرَّحِيمِ
﴿وَالطُّورِ ١﴾
﴿به نام خداوند رحمتگر مهربان. سوگند به‌طور ١﴾
﴿وَكِتَابٍ مَسْطُورٍ ٢﴾
﴿و کتابی نگاشته شده ٢﴾
﴿فِي رَقٍّ مَنْشُورٍ ٣﴾
﴿در طوماری گسترده ٣﴾
﴿وَالْبَيْتِ الْمَعْمُورِ ٤﴾
﴿سوگند به آن خانه آباد [خدا] ٤﴾
﴿وَالسَّقْفِ الْمَرْفُوعِ ٥﴾
﴿سوگند به بام بلند [آسمان] ٥﴾
﴿وَالْبَحْرِ الْمَسْجُورِ ٦﴾
﴿و آن دریای سرشار [و افروخته] ٦﴾
﴿إِنَّ عَذَابَ رَبِّكَ لَوَاقِعٌ ٧﴾
﴿که عذاب پروردگارت واقع‌شدنی است ٧﴾
﴿مَا لَهُ مِنْ دَافِعٍ ٨﴾
﴿آن را هیچ بازدارنده‌ای نیست ٨﴾
﴿يَوْمَ تَمُورُ السَّمَاءُ مَوْرًا ٩﴾
﴿روزی که آسمان سخت در تب و تاب افتد ٩﴾
﴿وَتَسِيرُ الْجِبَالُ سَيْرًا ١٠﴾
﴿و کوه‌ها [جمله] به حرکت درآیند ١٠﴾
﴿فَوَيْلٌ يَوْمَئِذٍ لِلْمُكَذِّبِينَ ١١﴾
﴿پس وای بر تکذیب‌کنندگان در آن روز ١١﴾
﴿الَّذِينَ هُمْ فِي خَوْضٍ يَلْعَبُونَ ١٢﴾
﴿آنان که به یاوه سرگرمند ١٢﴾
﴿يَوْمَ يُدَعُّونَ إِلَى نَارِ جَهَنَّمَ دَعًّا ١٣﴾
﴿روزی که به سوی آتش جهنم کشیده می‌شوند [چه] کشیدنی ١٣﴾
﴿هَذِهِ النَّارُ الَّتِي كُنْتُمْ بِهَا تُكَذِّبُونَ ١٤﴾
﴿[و به آنان گویند] این همان آتشی است که دروغش می‌پنداشتید ١٤﴾
﴿أَفَسِحْرٌ هَذَا أَمْ أَنْتُمْ لَا تُبْصِرُونَ ١٥﴾
﴿آیا این افسون است‌یا شما [درست] نمی‌بینید ١٥﴾
﴿اصْلَوْهَا فَاصْبِرُوا أَوْ لَا تَصْبِرُوا سَوَاءٌ عَلَيْكُمْ إِنَّمَا تُجْزَوْنَ مَا كُنْتُمْ تَعْمَلُونَ ١٦﴾
﴿به آن درآیید خواه بشکیبید یا نشکیبید به حال شما یکسان است تنها به آنچه می‌کردید مجازات می‌یابید ١٦﴾
﴿إِنَّ الْمُتَّقِينَ فِي جَنَّاتٍ وَنَعِيمٍ ١٧﴾
﴿پرهیزگاران در باغهایی و [در] ناز و نعمتند ١٧﴾
﴿فَاكِهِينَ بِمَا آتَاهُمْ رَبُّهُمْ وَوَقَاهُمْ رَبُّهُمْ عَذَابَ الْجَحِيمِ ١٨﴾
﴿به آنچه پروردگارشان به آنان داده دلشادند و پروردگارشان آنها را از عذاب دوزخ مصون داشته است ١٨﴾
﴿كُلُوا وَاشْرَبُوا هَنِيئًا بِمَا كُنْتُمْ تَعْمَلُونَ ١٩﴾
﴿[به آنان گویند] به [پاداش] آنچه به جای می‌آوردید بخورید و بنوشید گواراتان باد ١٩﴾
﴿مُتَّكِئِينَ عَلَى سُرُرٍ مَصْفُوفَةٍ وَزَوَّجْنَاهُمْ بِحُورٍ عِينٍ ٢٠﴾
﴿بر تختهایی ردیف هم تکیه زده‌اند و حوران درشت‌چشم را همسر آنان گردانده‌ایم ٢٠﴾
﴿وَالَّذِينَ آمَنُوا وَاتَّبَعَتْهُمْ ذُرِّيَّتُهُمْ بِإِيمَانٍ أَلْحَقْنَا بِهِمْ ذُرِّيَّتَهُمْ وَمَا أَلَتْنَاهُمْ مِنْ عَمَلِهِمْ مِنْ شَيْءٍ كُلُّ امْرِئٍ بِمَا كَسَبَ رَهِينٌ ٢١﴾
﴿و کسانی که گرویده و فرزندانشان آنها را در ایمان پیروی کرده‌اند فرزندانشان را به آنان ملحق خواهیم کرد و چیزی از کار[ها]شان را نمی‌کاهیم هر کسی در گرو دستاورد خویش است ٢١﴾
﴿وَأَمْدَدْنَاهُمْ بِفَاكِهَةٍ وَلَحْمٍ مِمَّا يَشْتَهُونَ ٢٢﴾
﴿با [هر نوع] میوه و گوشتی که دلخواه آنهاست آنان را مدد [و تقویت] می‌کنیم ٢٢﴾
﴿يَتَنَازَعُونَ فِيهَا كَأْسًا لَا لَغْوٌ فِيهَا وَلَا تَأْثِيمٌ ٢٣﴾
﴿در آنجا جامی از دست هم می‌ربایند [و بر سرش همچشمی می‌کنند] که در آن نه یاوه گویی است و نه گناه ٢٣﴾
﴿وَيَطُوفُ عَلَيْهِمْ غِلْمَانٌ لَهُمْ كَأَنَّهُمْ لُؤْلُؤٌ مَكْنُونٌ ٢٤﴾
﴿و برای [خدمت] آنان پسرانی است که بر گردشان همی‌گردند انگاری آنها مرواریدی‌اند که [در صدف] نهفته است ٢٤﴾
﴿وَأَقْبَلَ بَعْضُهُمْ عَلَى بَعْضٍ يَتَسَاءَلُونَ ٢٥﴾
﴿و برخی‌شان رو به برخی کنند [و] از هم پرسند ٢٥﴾
﴿قَالُوا إِنَّا كُنَّا قَبْلُ فِي أَهْلِنَا مُشْفِقِينَ ٢٦﴾
﴿گویند ما پیشتر در میان خانواده خود بیمناک بودیم ٢٦﴾
﴿فَمَنَّ اللَّهُ عَلَيْنَا وَوَقَانَا عَذَابَ السَّمُومِ ٢٧﴾
﴿پس خدا بر ما منت نهاد و ما را از عذاب گرم [مرگبار] حفظ کرد ٢٧﴾
﴿إِنَّا كُنَّا مِنْ قَبْلُ نَدْعُوهُ إِنَّهُ هُوَ الْبَرُّ الرَّحِيمُ ٢٨﴾
﴿ما از دیرباز او را می‌خواندیم که او همان نیکوکار مهربان است ٢٨﴾
﴿فَذَكِّرْ فَمَا أَنْتَ بِنِعْمَةِ رَبِّكَ بِكَاهِنٍ وَلَا مَجْنُونٍ ٢٩﴾
﴿پس اندرز ده که تو به لطف پروردگارت نه کاهنی و نه دیوانه ٢٩﴾
﴿أَمْ يَقُولُونَ شَاعِرٌ نَتَرَبَّصُ بِهِ رَيْبَ الْمَنُونِ ٣٠﴾
﴿یا می‌گویند شاعری است که انتظار مرگش را می‌بریم [و چشم به راه بد زمانه بر اوییم] ٣٠﴾
﴿قُلْ تَرَبَّصُوا فَإِنِّي مَعَكُمْ مِنَ الْمُتَرَبِّصِينَ ٣١﴾
﴿بگو منتظر باشید که من [نیز] با شما از منتظرانم ٣١﴾
﴿أَمْ تَأْمُرُهُمْ أَحْلَامُهُمْ بِهَذَا أَمْ هُمْ قَوْمٌ طَاغُونَ ٣٢﴾
﴿آیا پندارهایشان آنان را به این [موضعگیری] وامی‌دارد یا [نه] آنها مردمی سرکشند ٣٢﴾
﴿أَمْ يَقُولُونَ تَقَوَّلَهُ بَلْ لَا يُؤْمِنُونَ ٣٣﴾
﴿یا می‌گویند آن را بربافته [نه] بلکه باور ندارند ٣٣﴾
﴿فَلْيَأْتُوا بِحَدِيثٍ مِثْلِهِ إِنْ كَانُوا صَادِقِينَ ٣٤﴾
﴿پس اگر راست می‌گویند سخنی مثل آن بیاورند ٣٤﴾
﴿أَمْ خُلِقُوا مِنْ غَيْرِ شَيْءٍ أَمْ هُمُ الْخَالِقُونَ ٣٥﴾
﴿آیا از هیچ خلق شده‌اند یا آنکه خودشان خالق [خود] هستند ٣٥﴾
﴿أَمْ خَلَقُوا السَّمَاوَاتِ وَالْأَرْضَ بَلْ لَا يُوقِنُونَ ٣٦﴾
﴿آیا آسمانها و زمین را [آنان] خلق کرده‌اند [نه] بلکه یقین ندارند ٣٦﴾
﴿أَمْ عِنْدَهُمْ خَزَائِنُ رَبِّكَ أَمْ هُمُ الْمُسَيْطِرُونَ ٣٧﴾
﴿آیا ذخایر پروردگار تو پیش آنهاست‌یا ایشان تسلط [تام] دارند ٣٧﴾
﴿أَمْ لَهُمْ سُلَّمٌ يَسْتَمِعُونَ فِيهِ فَلْيَأْتِ مُسْتَمِعُهُمْ بِسُلْطَانٍ مُبِينٍ ٣٨﴾
﴿آیا نردبانی دارند که بر آن [بر شوند و] بشنوند پس باید شنونده آنان برهانی آشکار بیاورد ٣٨﴾
﴿أَمْ لَهُ الْبَنَاتُ وَلَكُمُ الْبَنُونَ ٣٩﴾
﴿آیا خدا را دختران است و شما را پسران ٣٩﴾
﴿أَمْ تَسْأَلُهُمْ أَجْرًا فَهُمْ مِنْ مَغْرَمٍ مُثْقَلُونَ ٤٠﴾
﴿آیا از آنها مزدی مطالبه می‌کنی و آنان از [تعهد ادای] تاوان گرانبارند ٤٠﴾
﴿أَمْ عِنْدَهُمُ الْغَيْبُ فَهُمْ يَكْتُبُونَ ٤١﴾
﴿آیا [علم] غیب پیش آنهاست و آنها می‌نویسند ٤١﴾
﴿أَمْ يُرِيدُونَ كَيْدًا فَالَّذِينَ كَفَرُوا هُمُ الْمَكِيدُونَ ٤٢﴾
﴿یا می‌خواهند نیرنگی بزنند و [لی] آنان که کافر شده‌اند خود دچار نیرنگ شده‌اند ٤٢﴾
﴿أَمْ لَهُمْ إِلَهٌ غَيْرُ اللَّهِ سُبْحَانَ اللَّهِ عَمَّا يُشْرِكُونَ ٤٣﴾
﴿آیا ایشان را جز خدا معبودی است منزه است خدا از آنچه [با او] شریک می‌گردانند ٤٣﴾
﴿وَإِنْ يَرَوْا كِسْفًا مِنَ السَّمَاءِ سَاقِطًا يَقُولُوا سَحَابٌ مَرْكُومٌ ٤٤﴾
﴿و اگر پاره‌سنگی را در حال سقوط از آسمان ببینند می‌گویند ابری متراکم است ٤٤﴾
﴿فَذَرْهُمْ حَتَّى يُلَاقُوا يَوْمَهُمُ الَّذِي فِيهِ يُصْعَقُونَ ٤٥﴾
﴿پس بگذارشان تا به آن روزی که در آن بیهوش می‌افتند برسند ٤٥﴾
﴿يَوْمَ لَا يُغْنِي عَنْهُمْ كَيْدُهُمْ شَيْئًا وَلَا هُمْ يُنْصَرُونَ ٤٦﴾
﴿روزی که نیرنگشان به هیچ‌وجه به کارشان نیاید و حمایت نیابند ٤٦﴾
﴿وَإِنَّ لِلَّذِينَ ظَلَمُوا عَذَابًا دُونَ ذَلِكَ وَلَكِنَّ أَكْثَرَهُمْ لَا يَعْلَمُونَ ٤٧﴾
﴿و در حقیقت غیر از این [مجازات] عذابی [دیگر] برای کسانی که ظلم کرده‌اند خواهد بود ولی بیشترشان نمی‌دانند [که آن عذاب چیست] ٤٧﴾
﴿وَاصْبِرْ لِحُكْمِ رَبِّكَ فَإِنَّكَ بِأَعْيُنِنَا وَسَبِّحْ بِحَمْدِ رَبِّكَ حِينَ تَقُومُ ٤٨﴾
﴿و در برابر دستور پروردگارت شکیبایی پیشه کن که تو خود در حمایت مایی و هنگامی که [از خواب] برمی‌خیزی به نیایش پروردگارت تسبیح‌گوی ٤٨﴾
﴿وَمِنَ اللَّيْلِ فَسَبِّحْهُ وَإِدْبَارَ النُّجُومِ ٤٩﴾
﴿و [نیز] پاره‌ای از شب و در فروشدن ستارگان تسبیح‌گوی او باش ٤٩